Bonaire part 11 - Leef!

De afgelopen week vloog om. Ik ben lekker bezig op het werk, dus de dagen gaan snel. Mijn nieuwe strandje voor na het werk bevalt ook uitstekend. Ik herkende daar zelfs al meer 'vaste klanten' in de loop van de week. De avonden heb ik deze week vooral Netflixend doorgebracht. Eerst was ik in niet weg te krijgen van American Odyssee, dus die was in no time uitgekeken. Het thuisfront tipte vervolgens 'Travelers' en ook dat blijkt een uitstekende serie te zijn. Ik ben er bijna doorheen, dus volgende week weer wat nieuws zoeken. Tips zijn welkom.

Het weekend begon op vrijdag (duh) bij Coco Beach Club. Als deze avond je eerste kennismaking met Bonaire zou zijn geweest, zou je denken dat er hier alleen maar 'Europese Nederlanders' wonen. Dat had een duidelijke oorzaak: de wereldberoemde Danny Froger en de al minstens zo beroemde André Hazes hadden hier deze avond een schnabbel. Eerst kwam Danny drie kwartier zijn kunsten vertonen, daarna maakte André het feestje compleet met een performance van een half uurtje. Niet echt iets waar ik in het Hollandse leven naar toe zou gaan, maar hier had ik het toch niet willen missen. Daar dachten veel mensen net zo over, het was echt een feestje. Ik heb zelfs staan dansen op het strand, dat mag toch wel bijzonder genoemd worden. Helaas zijn van dat laatste geen foto's beschikbaar. Oh ja, ik raakte aan de praat met een collega van de afdeling inkoop, die ik nog niet kende en die hier ook tijdelijk is. Blijkt hij en nog een andere collega in het dagelijks leven ook in het Beatrixpark te werken. Op de Geel 5 voor de kenners. Het is een kleine wereld.

Op weg naar huis ben ik geen alcoholcontroles tegengekomen. Die had ik waarschijnlijk wel doorstaan, maar vooraf was hier een hoop ophef over ontstaan. In de krant stond een artikel dat het lokale bestuur een oude wet van stal had gehaald om beschonken bestuurders van de weg te halen. De politie zou juist deze avond beginnen met handhaven. In de krant reageerde de gemeenschap nogal verontwaardigd. Rijden met alcohol op is volgens sommigen bijna een recht hier...

Zaterdagochtend was weinig interessant: was doen en boodschappen doen. De middag had ik gereserveerd voor een fototour in de buurt. Ik realiseerde me dat ik nog nauwelijks foto's heb van mijn directe omgeving. Dus lekker op pad met de camera. Direct naast de voordeur staat een palm . Daar zat een hagedisje me brutaal aan te kijken, dus ik begin toch weer met een dierenfoto.

Praktisch om de hoek hier is een soort binnenzeedinges gecreëerd met leuke en vermoedelijk ook dure optrekjes. Veel gated communities, maar een enkele keer kun je gewoon brutaal naar binnen. Aan die zelfde binnenzeedinges zit overigens ook het lokale Van der Valk-hotel.

Een ander hotel, het Marriot, ziet er echt heel leuk uit van de buitenkant. Allemaal leuke pastelkleurige huisjes. Maar toch is dat volgens mij het hotel waar je niet wil zitten, want het uitzicht is echt heel beroerd. Het is meer het hotel waar je tegenover wil zitten. Verder is het een beetje armoedig dat je hier je ijsblokjes buiten in een speciaal hokje moet ophalen. Zelfs ik heb een hippe ijsblokjesmachine in de koelkast. Wel weer heel handig dat er ook braille op het bordje staat, dan weet je als slechtziende tenminste waar je gestruikeld bent over die perfect gestylede rotsblokjes her en der.

Aan het eind van de binnenzeedinges gaat de mensenwereld weer over in de natuur en spot ik nog een leuk doorkijkje.

Dan weer terug en de andere kant op: naar het centrum van Kralendijk. Speciaal voor de collega's in Den Haag: op onderstaande foto's sta ik op de parkeerplaats. Als je daar een rondje draait zie je eerst het kantoor van de Belastingdienst (waar ook OCW in zit, dan dat van SZW en tot slot het gebouw van de RCN, waar ik zit. Naar de RCN zie je de Royal Palm Galleries. Helaas zonder palmen, die zijn alle vier gesneuveld. Waarom weet ik niet. Als je goed kijkt zie je er een pilon staan. Daar stond eerst een palm, ze zijn nu het gat aan het dichtmaken.

Ik ben overigens blij dat jullie me niet vergeten zijn en ook zijn overgestapt op de Amstel Bright tijdens de borrel.

Dan wat foto's van de Kaya Grandi, dé winkelstraat. Op de eerste foto de andere kant van het RCN-gebouw, verder wat winkeltjes en restaurantjes. Het is erg rustig, want ik was er zo een beetje op het heetst van de dag. Het leven begint hier meestal wat later. Tot slot nog een gebouw met een hek. Geen idee wat er zit, maar het ziet er belangrijk uit.

Weer verder bij de de lokale haven. Die bestaat uit twee kleine pieren waar af en toe ook cruiseschepen aanmeren. Het schijnt nu rustig te zijn met één per week, in het hoogseizoen liggen er soms twee per dag. Wat die twee grote sleepboten doen weet ik niet. Ze liggen er eigenlijk altijd, zelfs als er een cruiseschip komt doen ze niets. Sterker nog, dan kunnen ze ook niet meer weg.

Aan het begin van de avond begaf ik me op weg naar het vliegveld (5 minuten rijden). Mijn buurman en collega komt terug van een zonvakantie (!) in Spanje en ik ga 'm ophalen. Eerst maar even naar het begin van de landingsbaan, een beetje vliegtuigspotten. Daar blijkt hoe blij het personeel van KLM is met het KLM-er zijn. Vol enthousiasme staat de voltallige crew hun binnenkomende collega's te onthalen. Even later op het vliegveld kom ik nog twee andere collega's tegen, die komen hun ouders/oom en tante ophalen na een verblijf van vier maanden in Nederland. De collega heeft zijn koffer snel te pakken en ziet er nog opvallend fris uit na zijn vliegreis.

Eenmaal thuis krijg ik mijn langverwachte bestelling uit Nederland overhandigd. Daarover volgende week meer, want ik moet eerst nog even snorkelen, anders valt er weinig te vertellen over mijn aankoop.

Bon Siman!